Ανοητα

Δεν το προσπάθησα, αλλά το ευχήθηκα. Κι έτσι μια μέρα σταμάτησα να σκέφτομαι. Ίσως και να προσπάθησα, δεν θυμάμαι πια. Και τώρα δυσκολεύομαι να βάλω μια λέξη δίπλα σε μια άλλη και να φτιάξω μια πρόταση. Μία που να βγάζει νόημα τουλάχιστον. Ίσως γιατί έχασα το νόημα. Τι θα έπρεπε να λέει η πρόταση; «Έξω βρέχει.» Να δυο λέξεις. Μια πρόταση. Ένα νόημα. Τουλάχιστον. Ποιον αφορά; Άσε που είναι και ψευδής. Καθόλου δεν βρέχει έξω.

Καθόλου δύσκολο δεν είναι να παρελαύνεις λέξεις εάν δεν έχεις τίποτα να πεις. Κι όταν έχεις κάτι να πεις, εκείνες στασιάζουν και παίζουν κλεφτοπόλεμο. Ίσως να διαισθάνονται ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται ν’ ακούσει. Ίσως και να διαβάζουν τις ανύπαρκτες σκέψεις σου.

Το σημαντικότερο πράγμα που σου στερεί η απώλεια είναι η ικανότητα για επικοινωνία.

Ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.

Καλή χρονιά!

Με νέες λέξεις…

Wish…

Θα ’θελα να υπήρχε ένας άλλος τόπος

 

Θα ’θελα να υπήρχε ένας άλλος τρόπος

 

Θα ’θελα να υπήρχε κάτι άλλο να πω

Θυμήσου

Να κλέβεις τις ζωές των άλλων

χωρίς τύψεις

να τ’ ονομάζεις τέχνη…

Τικ τακ

Δεν προλαβαίνω

να θερίσω τους πόνους

πριν ξημερώσει.