Dreamerland

Σκέψεις, λέξεις, όνειρα…

Πείσμα

mt1110487994.jpg

Σ’ άλλη μια μάχη ηττημένη…

 

Κουράστηκες ψυχή μου…

 

Μην εγκαταλείψεις την πορεία…

 

Κάνε απλά μια στάση…

…κι άσε γι’ άλλους την ανάσταση…

9 Απριλίου, 2007 - Posted by | Εγώ

14 Σχόλια »

  1. Δε λες τίποτα..

    Σχόλιο από kwlogria | 10 Απριλίου, 2007 | Απάντηση

  2. Οι ήρωες ξέρουν πότε κουράζονται και σταματούν.
    Ο δράκος μπορεί να περιμένει λίγο!

    Σχόλιο από druqbar | 10 Απριλίου, 2007 | Απάντηση

  3. Κυριολεκτικά και μεταφορικά γριέντζο μου…

    Αφού δεν μπορεί να φύγει, δόκτορα, αναγκαστικά θα περιμένει…

    Σχόλιο από dreamerland | 10 Απριλίου, 2007 | Απάντηση

  4. η κουραση τρυπωνει…
    τρωει τα παντα…
    δεν ξερω…
    ματαια μοιαζουν ολα…
    ματαια…

    Σχόλιο από Βασιλική | 11 Απριλίου, 2007 | Απάντηση

  5. Είναι μάταια όλα Βασιλική…
    Η επιλογή όμως παραμένει… αν θα παραιτηθείς υπέρ της ματαιότητας ή θα συνεχίσεις να μάχεσαι, έστω και μάταια…

    Σχόλιο από dreamerland | 11 Απριλίου, 2007 | Απάντηση

  6. θέλει και στάση η πορεία μας πάντα
    πρέπει να πέρνουμε και ανάσες!
    καλημέρα σου

    Σχόλιο από melomenos | 11 Απριλίου, 2007 | Απάντηση

  7. Ανάσες νεράιδε, ναι… αν και είναι μεγάλος ο πειρασμός να μείνουμε στις ανάσες επ’ αόριστον…

    Σχόλιο από dreamerland | 11 Απριλίου, 2007 | Απάντηση

  8. xronia polla!
    sunexizoume!!

    Σχόλιο από soulmates | 11 Απριλίου, 2007 | Απάντηση

  9. Χρόνια πολλά δίδυμες ψυχές!
    Συνεχίζουμε ναι, μετά τις διαφημίσεις… 😉

    Σχόλιο από dreamerland | 11 Απριλίου, 2007 | Απάντηση

  10. Μάταια είναι όλα, μάταιη κι η ζωή αλλά, όπως λέει και ένας αγαπημένος μου φίλος «it’s all we got».

    Κάνε απλά μια στάση,
    Χαμογέλα ειρωνικά στην ήττα,
    Πάρε το ύφος «τώρα θα σας δείξω εγώ»
    Κι η ανά(σ)ταση θα έχει ήδη πλησιάσει αρκετά..

    ΥΓ. Όταν βρω πώς αφήνουν σχόλια στο wordpress θα φωνάξω «Ανάσταση!» 🙂

    Σχόλιο από selana | 11 Απριλίου, 2007 | Απάντηση

  11. Ανάσταση! 🙂 🙂

    Σχόλιο από selana | 11 Απριλίου, 2007 | Απάντηση

  12. χαχαχα
    έχεις δίκιο σελάνα, έχει ήδη πλησιάσει αρκετά… 🙂
    βέβαια, κάτι θα ξέρεις εσύ που ανασταίνεσαι κάθε 28 μέρες… 😉

    Σχόλιο από dreamerland | 11 Απριλίου, 2007 | Απάντηση

  13. «Η επιλογή όμως παραμένει… αν θα παραιτηθείς υπέρ της ματαιότητας ή θα συνεχίσεις να μάχεσαι, έστω και μάταια…»

    Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο, μα πόσο συμφωνώ με αυτά τα λόγια! Αυτό είναι το μεγαλείο του ανθρώπου. Να συνεχίζει γνωρίζοντας πως όλα είναι τελικά μάταια (καθώς το μεγάλο Θ μας κλείνει το μάτι). Και αυτή η επιλογή, παραδόξως, αναιρεί το μάταιο του πράγματος.

    Σχόλιο από Αλέξης Χαρισιάδης | 8 Μαΐου, 2007 | Απάντηση

  14. Είναι στη φύση μας νομίζω να παλινδρομούμε ανάμεσα στην παραίτηση και τη μάχη…

    Σχόλιο από dreamerland | 8 Μαΐου, 2007 | Απάντηση


Αφήστε απάντηση στον/στην Βασιλική Ακύρωση απάντησης